Buitengebiedpartijen waar dieren centraal staan – zoals de sportvisserij, de paardensport, dierenartsen, (groot)grondbezitters, de jacht en de landbouw – zijn de laatste jaren ongewild onderwerp van een maatschappelijke en politieke discussie geworden. Dierenbeschermingsorganisaties, zoals Wakker Dier, Kritisch Faunabeheer, Vogelbescherming, Animal Rights, Dier & Recht en de dierenbescherming werpen zich succesvol op als belangenbehartiger van de dieren en zijn daarin zeer effectief en goed georganiseerd.
Niet alleen de Partij voor de Dieren, maar ook grotere politieke partijen, zoals D66, GroenLinks, PVDA en de ChristenUnie dragen de boodschappen van deze dierenorganisaties verder in de maatschappelijke en politieke discussie. Een ontwikkeling waar de buitengebiedpartijen lang niet altijd een goed antwoord op hebben. Dit terwijl de buitengebiedpartijen prachtige verhalen te vertellen hebben over lekker, gezond en betaalbaar voedsel dat geoogst kan worden in een rijk landschap. De buitengebiedpartijen hebben de komende jaren in de politieke arena veel te winnen en alles te verliezen.
Mijn opdracht
Binnen de enorme diversiteit aan buitengebiedpartijen zijn allerlei gezamenlijke initiatieven op het gebied van communicatie en belangenbehartiging. Deze samenwerkingen zijn een flinke stap in de goede richting, maar doen geen recht aan de volle breedte waarop de buitengebiedpartijen worden aangevallen in de media en de politiek. Daarbij, in alle afzonderlijke organisaties is veel kapitaal (mensen en middelen) aanwezig dat maximaal benut moet worden voor het organiseren van een effectieve, proactieve (tegen)lobby voor meer ruimte en minder regels voor de buitengebiedpartijen.
Ik mocht door middel van een vraaggesprek met topstukken van 16 prominente organisaties in het buitengebied onderzoeken hoe een brede coalitie van welwillende buitengebiedpartijen te organiseren is. Eindproduct van mijn opdracht was een rapport met een analyse, een stevige set aanbevelingen en een plan van aanpak voor realisatie van een samenwerkingsverband van buitengebiedpartijen.
Zo kunnen bestaande boodschappen meer lading krijgen en nieuwe, vernieuwende geluiden effectief ten gehore gebracht kunnen worden in het maatschappelijke en politieke debat.
Wat leverde ik op?
- Uitdiepen, uitbreiden en uitvragen van het netwerk via interviews
- Het organiseren van een startbijeenkomst en twee werkbijeenkomsten
- Het inrichten en vergroten van het netwerk (via bijvoorbeeld social media)
- Inspireren van het netwerk tot het ondernemen van concrete acties
- Een plan van aanpak en aaanbevelingen
Dit zegt de opdrachtgever over mijn werk voor de buitengebiedpartijen:
“De inzichten die Reinier gaf toonden aan dat er een brede interesse bestond om op concretere en meer strategische wijze overkoepelende belangen te behartigen. De uitwerkingen van Reinier konden direct vertaald worden naar de praktijk, wat tot snelle implementaties leidde en ook in duurzame samenwerkingsverbanden resulteerde”
Bevriende cartoonist Rames Sjambar maakte onderstaande cartoon naar aanleiding van onze gesprekken over deze prachtige opdracht. Het vat voor mij de afdronk van de gesprekken en mijn adviezen goed samen.
Over Reinier
Sinds 2008 ben ik werkzaam in het Nederlandse buitengebied, op het snijvlak van communicatie en belangenbehartiging. Ik werkte voor natuurorganisaties, jagers, boeren, grondeigenaren en het ministerie van LNV.
In de loop der jaren leerde ik hoe een organisatie zich optimaal kan inrichten om impact te maken op haar doelgroepen: de eigen achterban, politiek, ambtenaren, media en andere stakeholders. Vooral in de samenhang tussen het bedienen van uiteenlopende doelgroepen zitten grote kansen voor veel organisaties in het buitengebied.
